Columns om ter harte te nemen

Columns om ter harte te nemen.
GAY PRIDE KERKDIENST IN AMSTERDAM.

Ik was er niet maar ik las er iets over in een krant of een of ander tijdschrift. Ben dat ding zoek geraakt maar dat maakt niet uit.
Krijn de Jong, medewerker van de Stichting Tot Heil des Volks was er wel.
Op uitnodiging wel te verstaan.
Volgens hem was het allemaal perfect. Tenminste, zo begreep ik: geen 'slechte' dingen, goede orde en echte dominees die de dienst begeleiden en mooie woorden spraken.

Krijn vroeg zich echter aan het eind af waar Jezus ergens was...in die dienst dan.

Ja, je kunt het mooi brengen maar er is er maar een die Jezus echt verheerlijkt en dat is de Heilige Geest. En waar dan de onheiligheid, van 'mannen die schandelijkheid met andere mannen bedrijven' en 'vrouwen die de natuurlijke omgang hebben vervangen door de tegennatuurlijke', met allerlei menselijke filosofiën en drogredenen 'recht' gepraat wordt, kan die Geest moeilijk aanwezig zijn.
En wordt dientengevolge Jezus ook niet verheerlijkt. En waar Christus niet verheerlijkt wordt kan je jezelf ook niet profileren als een christelijke kerk. Daar schiet maar een naam voor over…juist… die.

Klopt helemaal want Jezus moest noodzakelijkerwijs voor en door de zonden sterven, daarmee o.a. ook bovengenoemde ongerechtigheden veroordelende.
Je kunt moeilijk iemand centraal stellen en verheerlijken die jouw slechte daden veroordeelt.

Als je dan toch over Jezus wil praten zal je het over een 'andere' Jezus moeten hebben, maar niet over de Zoon van God, het Lam voor de zonden der wereld geslacht zijnde.Voor alle duidelijkheid: God veroordeelt de mens niet maar wel de slechte daden van de mens.
Tenzij die mens aan die slechte daden wil vasthouden en vol wil houden dat wit zwart is en zwart wit.
Wee hun die het kwade goed noemen en het goede kwaad; die duisternis voorstellen als licht en licht als duisternis; die bitter doen doorgaan voor zoet en zoet voor bitter (Jesaja 5 vers 20)


Nog een krantenbericht met als kop:
VOLLEDIG VERLICHT EN VERLOST.

Het zou toch te mooi zijn als een seculaire krant een getuigenis plaatste van een of andere super-crimineel die tot bekering, en dus tot verlichting is gekomen en verlost is van zijn misdadige hart.

Waar zou het dan over gaan? Wel, het blijkt een soort persbericht te zijn van een wereldwinkel die een nieuwe collectie Boeddhabeelden ter verkoop aanbiedt.
Bleef het daar bij dan is het niets bijzonders. Maar de schrijver ervan vond het nodig te vermelden dat het een westers fabeltje is dat het niet goed is om een Boeddhabeeld te kopen. M.a.w.: in bezit te hebben.
Nee hoor, als de Boeddha je een goed gevoel geeft (hoe doet ie dat als tie dat doet?) en je het beeld met respect (hoe doe je dat als je dat doet?) behandelt kan je hem gerust in bezit hebben of aan iemand cadeau doen.

Het is toch te gek om te denken dat een dood stuk materie, als je dat respecteert, zeg maar zo ongeveer aanbidt, een mens gelukkig zal maken? Let wel: men bedoelt hier zeker geestelijk welzijn en geestelijke zegen mee.
Je maakt er God niet blij mee maar eerder kwaad.
Toen het volk Israël deze dingen deed was dit de conclusie:
Niemand neemt dit ter harte, niemand heeft kennis of inzicht, zodat hij zegt: De helft daarvan (van een boom, vers 14) verbrandde ik in het vuur, ook bakte ik er brood op, ik braadde vlees en ik at; zou ik dan van zijn overschot een gruwel maken, zou ik neerknielen voor een blok hout? (Jesaja 44 vers 19)


BEREID JE VOOR OP HET ERGSTE ALS JE JEZUS' LIEFDE VERVANGT DOOR DODE MATERIE

Wat een mensheid. Die Jezus verwerpt (wie gelooft er nou zo'n sprookje?) maar het helemaal niet gek vind om propaganda te maken voor een dood stuk materie. Ten behoeve van ons menselijke welzijn. En Jezus, die voor ons noodzakelijkerwijs moest sterven, verwerpende.Wij, mensen hebben Hem, door onze slechte daden en gedachten,gedwongen zich op te offeren.
Als we zijn liefde verwerpen en daarvoor in de plaats afgoden gaan aanbidden en geloven dat deze stomme afgoden ons zullen kunnen redden vergissen wij ons zeer. En zullen we daarvan de kwalijke gevolgen ontvangen. (Jeremia 2 verzen 27 en 28)
Misschien dat deze overdenking nog iemand tot bezinning kan brengen. God zegene je.

Cornelis
Geplaatst door C. de Vlaming op 00:35

Onvergankelijk Geluk is Reëel: Grijp het eeuwige leven...

Onvergankelijk Geluk is Reëel: Grijp het eeuwige leven...: *NIEUW* GODS GROOTHEID IN JE PIJN God wil zijn grootheid juist laten zien in die gebieden van je leven waar je het meest geleden hebt. Lees...

Mijn dag was weer goed (column)

Mijn dag was weer goed (column)

MIJN DAG IS WEER GOED

Mijn vrouw en ik wensen elkaar elke morgen een goede dag toe. Dan zeggen we erbij: Gods Zegen. Maar dat zal ik hier weglaten want sommigen stoten zich daaraan. Hoewel ik dat niet snap want het is om de drommel geen slechte wens.

GOED GEVOEL
In ieder geval gaat het vandaag zeer goed. Ondanks de vele keren dat ik hoor klagen over agressief auto-rijgedrag vandaag weer gezien dat, en dat bij een roem-ruchte oversteekplaats in onze gemeente, een automobilist een overstekende wielrijdster voorrang gaf vanuit linkse richting en dat dezelfde wielrijdster vervolgens voorrang kreeg van een andere automobilist die vanaf rechts kwam. Nou….?
Ik was, en ben er nog blij van. Doet me goed dat mensen zo met elkaar omgaan.

DAAROMTRENT
Vanmorgen ook even bij de huisarts geweest om een volmacht te vragen voor diverse soorten bijzondere verbandmiddelen voor mijn vrouw, i.v.m. haar zeer dunne huid, en jawel, ik werd zeer vriendelijk en welwillend geholpen en kreeg de volmacht. Waarmee wij een aanslag op onze portemonnee voorkwamen van wellicht 50 € of daaromtrent. Mooi woord hè? Daaromtrent…staat echt nog vermeld in het Nieuwe Spelling boek.
Dat is toch ook alweer ongeveer 20 jaar op de markt of daaromtrent.

LIEVER EEN IJSSIE
Maar goed…50 euro is toch niet niks voor een gewoon mens.
Maar het kon niet op vandaag: ik was vier weken geleden, of daaromtrent, hè, ik krijg er geen genoeg van, mijn afvalpas zoek geraakt. Zaten nog 8 of 9 vuilstortingen op, of daaromtrent, ongeveer.
Dus moest ik wel een nieuwe halen. Kostte me € 15.-- voor de pas zelf en dan nog eens € 20.-- nieuwe stortingen erop laten zetten..
Maar die mag ik niet rekenen. We produceren afval en dat moet nou eenmaal opgeruimd worden. Dat mag wat kosten, toch? Maar die 15 € voor de pas zelf en nog eens die acht of negen euro of daaromtrent, verrek zet ik het weer neer, nou ja, laat maar, dat zat me wel dwars. Ik ga er niet van dood of zo maar ja, ik koop er toch liever een ijssie voor. Jij toch ook zeker?

GEEN AMBTENAREN-MOPPEN MEER
Laat ik nou vanmorgen een oud lor van een jassie uit de kast halen en binnen in de voering van een kapotte zak, van dat jassie dan, voelde ik iets hards. ‘k Wist het gelijk…dat is tie. De verloren gewaande afvalpas. Ik heb me direct aangemeld ter gemeentesecretarie, staat niet meer in het Nieuwe Spelling boek, en heb daar zomaar 15 € teruggekregen. Zonder problemen of tegenstribbelende ambtenaren of zo. Allemaal even welwillend en medewerkend.
Ik heb ze hartelijk bedankt en toen ik wegging heb ik ze beloofd dat ik nooit meer moppen over ambtenaren zou vertellen. Het is nog te bezien of ik daarin niet zal zondigen want het is gebeurd voor je er erg in hebt.
O ja….kennen jullie die van die ambtenaar die bij z’n sollicitatie te horen kreeg dat het raam, waar hij zou komen te zitten bijna altijd open stond? Gaf niks, zei hij, ik slaap thuis ook altijd met een raam open.

KNOBBELTJE
Poosje terug had ik een knobbel, zeg maar een ontstekingetje, of is het ontstekingtje of ontstekinkje, dat is ook wel leuk, in ieder geval precies op de punt van mijn elleboog.
Ik kon er niet eens meer op leunen. Zeg de dokter: dat is een ambtenaren-elleboog. Snap jij dat nou?
Wat heeft dat nou met een ambtenaar te maken. Als ik weer op het secretarie komt zal ik het toch eens vragen aan ze.

WARE RIJKDOM
Toch wel een leuke en zelfs nog geldopleverende dag. Toch wel een goeie dag. Want geld heb je nodig en ik ben niet tegen een ruime portemonnee. Maar aardse rijkdom is tijdelijk, niet omdat die rijkdom tijdelijk is maar omdat een mens tijdelijk is. Ik hou het maar hierop: De Zegen van de Heer die maakt rijk.

Ik wens iedereen veel rijkdom Cornelis
Geplaatst door C. de Vlaming op 00:20

Dubbelhartigheid op aarde; Feest in de hemel

Vandaag weer iemand gelukkig gemaakt. Bij de kassa. In de supermarkt.

Ik kwam aan met een pak vla in mijn hand. Mag niet...moet je een mandje voor nemen. Zo zie je maar weer hoe gauw een mens zondigt. Maar daar ging het niet over....die jongeman, want dat was het, stond bij de kassa met een veelvoud van mijn pak vla in z'n kar. Aan diverse goederen dan..dus niet allemaal pakken vla.


Het 'lilletje'

Nou om nou tot het doel te komen en niet al te langdradig te worden...want daar heb ik wel een handje van.... hij stond daar dus met veel meer boodschappen dan ik en hij zag dat en jawel hoor, waar ik al op hoopte (en rekende) hij vroeg mij: Is dat alles? Ik dacht, dan kan je toch wel zien maar ja ...zo doe ik het ook altijd.... Hij vraagt dat dus en ik zeg: Ja. Hij zegt: u mag wel even voor hoor. Nou was het zo: het liep al tegen het middaguur, zeg maar etenstijd, en ik was door mijn vrouw al gemaand op te schieten want zij heeft van die neigingen, als ze niet op tijd wat binnen krijgt dan voelt ze zich naar worden. O ja, dan krijg je 'het lilletje' zeiden we vroeger hier in de streek. Wat dat dan ook moge zijn. In ieder geval had ik dus haast vanwege 'het lilletje' van mijn vrouw.. Dus was ik blij met de spontane aanbieding van die jongeman. Ik zei dan ook: dat vind ik heel vriendelijk van je, bedankt hoor. En ik geef hem een vriendschappelijk schouderklopje.


Dubbelhartigheid op aarde veroorzaakt 'feessie' in de hemel.

Had je die jongen moeten zien glunderen. Toen ik klaar was met afrekenen keek ik nog een keer om naar die jongeman en zei ik nog een keer : 'bedankt hè...' je kent dat wel. Nou, hij glom van geluk. Gek hè? Dat iemand anders een plezier doen jezelf zo'n plezier doet... heerlijk toch? Ik denk dat het een soort principe van God is en ook een soort illustratie van wie Hij is.
We lezen in de Bijbel dat er 'feest is in de hemel' als er één mens het grote cadeau van God aanneemt. M.a.w. zo gauw iemand hier op aarde Jezus accepteert, tot bevrijding van zijn/haar schuldbesef, geeft God een 'feessie' in de hemel omdat Hij zo blij is dat er weer een mens blij geworden is. Mooi toch? Mens blij; God blij.
Die bekeerde mens een blij hart en God een blij hart.

In het geval bij de kassa: ik een blij hart en die jongeman een blij hart. Nogal dubbelhartig allemaal.

Blij, blij mijn hartje is zo blij, zongen onze kinderen vroeger.
Tegenwoordig zing ik het zelf maar want die kinderen zijn allemaal de deur uit..

Cornelis

Jezus overwon satans macht...en nog....

Als je leven op springen staat
Henk van Blijderveen | 2011/07/13 op11:44 | Tags: Herman Brood, Reinder Alkema, Spetse Hoeve, zelfmoord | Categorieën:geloof | URL: http://wp.me/pxLlX-1ih

Herman Brood was lief was voor zijn moeder, had iets van een kwetsbaar kind en was ondanks zijn verslaving toch innemend. Hij hield er de dubieuze kwalificatie “nationale knuffeljunk” aan over.

Maar Herman werd vooral bekend door zijn verslavingen, muziek en schilderijen. Hij schilderde in de cobrastijl. Vanwege zijn kleurenblindheid gebruikte hij primaire kleuren. Die kleurenblindheid was typerend voor Herman. Hij leefde zwart-wit, in uitersten. Zelfs tijdens zijn laatste daad, de sprong van het Hilton op 11 juli 2001, toonde hij deze uitersten. In zijn zak vond men een briefje met de tekst: "maak er nog een groot feest van".

En dat feestje is er gekomen. In zijn zelf beschilderde Plymouth werd hij naar Paradiso gebracht en herdacht. Simon Vinkenoog declameerde daar een luid bejubeld zkg (zeer kort gedicht): “Brood leeft!” Na afloop kreeg de lijkwagen een bierdoop, waarna de motor het begaf. Waarschijnlijk verzopen. Dankzij de wegenwacht bereikte Herman uiteindelijk het crematorium.

Een triest verhaal van een ontspoorde man, die zijn leven op springen zette.

Maar ik eindig positief. Met een EO-uitzending van Nederland Zingt waarin ene Reinder Alkema centraal stond. Ooit succesvol jurist, maar door stress raakte hij verslaafd aan de coke en verloor alles. Uiteindelijk was zijn enige bezit een kartonnen doos. Zelf zegt hij: “Ik woog nog maar 51 kilo en plaste bloed.”


Op dat dieptepunt ontmoette Reinder iemand die met hem over het geloof praatte, waardoor hij de beslissing nam om er ”toch nog iets van te maken”. En dat doet hij nu al verscheidene jaren op de Spetse Hoeve, een boerderij van Teen Challenge in het Groningse Veelerveen. Daar is hij nu richtingaanwijzer voor verslaafde gasten, een levend voorbeeld hoe God een mensenleven kan veranderen.

Herman en Reinder. Om beiden was het inktzwart. Voordat ze in het diepe sprongen keek Herman omlaag en Reinder omhoog. Herman sprong alleen, Reinder met Jezus.

Henk van Blijderveen

Ontevreden of dankbaar?

NIET UIT DE MOPPENTROMMEL MAAR WAAR GEBEURD.

Kort geleden naar het nieuwe Maasstad ziekenhuis geweest.
Hechtsels eruit laten halen. Mijn vrouw dan. Maakt niet uit; we zijn toch één.

MIJN RUG OP? of OP MIJN RUG?
Grote, nieuw parkeergarage....heerlijk makkelijk; aangepast aan de nieuwste mogelijkheden. Geen 'ouderwetse' pinmethode meer, gewoon chippen...stop in enz. en rijden maar.
Terug even gemakkelijk...nee dus....want toen ik bij de uitgang m'n kaartje zingend, vanwege al dat gemak in de parkeer-automaat (van nu af PA) stopte zei die: U bent niet ingereden. Althans, dat stond in het display ervan.
'k Heb me suf zitten verzinnen hoe ik dan binnengekomen was. Ik ben niet meer zo jong dus vergeet je wel eens wat. Bij mijn weten was de motor niet afgeslagen bij binnenkomst. Dan had ik nog kunnen veronderstellen dat wij, mijn vrouw en ik ém naar binnen hadden geduwd. Nochtans was ik dan nog steeds binnengereden. Het was ook niet zo dat ik mijn car op mijn rug had genomen en binnengedragen zou hebben. Als dat zo geweest zou zijn had die PA gelijk gehad. Maar dan zou hij er waarschijnlijk bij gezegd hebben: U droeg hem naar binnen.

IK SLIK ALLEEN MAAR PARKEERKAARTEN
Ten einde raad ben ik teruggereden, uiteraard binnen in de garage, naar de ingang. Daar een geüniformeerde deskundige aangesproken. 'Dan zal u toch terug moeten naar de hoofdingang van het ziekenhuis en daar bij de automaat betalen', was zijn advies. Nou is dat nieuwe ziekenhuis een stad op zich en om weer zo'n kilometer terug te moeten lopen naar die automaat lokte mij niet aan. En dan bovendien bedenkende dat ik daar dan, met een rij wachtende achter mij, met een rood hoofd had staan tobben om mijn bankpas in die gleuf te stoppen van de parkeerkaart. Bovendien, als dat zou lukken zou die automaat waarschijnlijk zeggen: 'Mijnheer ik slik alleen maar parkeerkaarten.'
'k Heb er nog over gedacht over een betonnen verhoging, door de ingang naar buiten te rijden. Maar ik was bang dat er dan een of ander alarm zou gaan loeien.

HARDLEERSE PA
Na opnieuw overleg met, en op advies van de geüniformeerde deskundige, opnieuw teruggereden naar die zelfde uitgang. Het geval wilde, dat mijn geüniformeerde vriend de belofte van de centrale had losgepeuterd, via een blikkerige stem uit een intercom, dat ik daar dan door hem, door die stem dan, verder zou worden geholpen. Ik heb hoopvol, opnieuw mijn pas in dat 'liegbeest' gestopt en hij zei hetzelfde: 'U bent niet binnengereden'. Er zijn Parkeer Automaten die het nooit (af) leren.

IK VERWACHTTE ADVIES VAN EEN MODERNE, BLIKKERIGE STEM UIT DE PA MAAR DAT ADVIES KWAM VAN EEN MENS VAN VLEES EN BLOED
Toen dat dus niet gerealiseerd werd, werd ik dus witheet op die PA die blijkbaar die blikkerige stem ongehoorzaam was.
Ik zat nog, vol hoop, gespannen naar het display van mijnheer PA te kijken en te luisteren of ik zijn metalen stem zou horen zeggen wat ik moest doen.
Hoor ik plotseling een stem van vlees en bloed roepen, van een levende parkeerwachter, die net aan kwam rijden: 'Mijnheer hij is omhoog'.
Hij bedoelde de slagboom. Ik schrok wakker uit mijn uiterste concentratie en gaf een plomp gas en ik was buiten Hè hè....was mijn opluchtende verzuchting.

UIT DE MOPPERTROMMEL.
'We zouden al thuis geweest kunnen zijn,' mopperde ik tegen mijn vrouw.
Onvoorstelbaar...wat zijn we verwend. Zit even wat tegen; ben een half uur later thuis dan wanneer het 'normaal' was gegaan. Mopperen. Nog niet zoveel jaren geleden gingen we met openbaar vervoer. Zo'n anderhalf uur onderweg. Of nog erger: fietsen. Wat zegt Vader eigenlijk van hoe wij moeten reageren?

...EN WEEST DANKBAAR zegt de Bijbel.
'Stom hè', zei ik tegen m'n vrouw, 'zit het even tegen en zit ik alweer te mokken'.
'We rijden naar huis, met de mededeling van de chirurg dat 'het' er erg goed uitziet en dat je nog maar één keer terug hoeft te komen en 'dan bent u van mij af' zoals hij zei.
En ik zit hier te mopperen. En Gods Woord zegt....weest dankbaar'!
Even later waren we weer heerlijk thuis; via de drukke A16.

SORRY HEER...IK SCHAAM ME DOOD...HOEWEL...
“Sorry Heer...dank U wel dat we weer veilig zijn thuisgekomen. Dank U wel Heer dat 'het' er goed uitzag en dat we nog maar één keer terug hoeven te komen. Dank U wel Heer dat we een eigen plekje hebben waar we kunnen wonen en leven en slapen en eten. O ja, dank U dat dat we overvloed hebben. Dank U Heer, ondanks de crisis dat we nog auto kunnen rijden en een telefoon hebben en een TV en een PC en een digitale camera en...en...en...enne.....zeven kinderen en drie schoonzoons en twee schoondochters en veertien kleinkinderen en drie achterkleinkinderen.
En dat ze allemaal een baan hebben. En dat ze van ons houden en dat ze goed met elkaar omgaan en...enne... Ik buig mij diep beschaamd voor U. We moesten ons voor 't mopperen maar heel erg voor U schamen...doodschamen zogezegd...hoewel dat , U zij dank, niet meer kan. Amen!

Uw zoon Cornelis
Geplaatst door C. de Vlaming op 00:49

HET RECHT VAN GOD: BEN JIJ STERKER DAN GOD?

HET RECHT VAN GOD: BEN JIJ STERKER DAN GOD?