Stille Zaterdag of Jubelende Zondag?

STILLE ZATERDAG of JUBELENDE ZONDAG? Het een kan niet buiten het ander



Stille Zaterdag....

Het was inderdaad stil...er hing een sfeer van ongekende rust, daar in de tuin van Jozef van Arimathea.

De schemer trok zich langzaam terug net zoals de laatste dauw. De eerste zonnestralen gleden aarzelend tussen de openingen van de takken door. Ze bereikten een vlindertje dat, de warmte voelend haar vleugeltjes voorzichtig uitspreidde.
Een vogeltje begon voorzichtig te twinkeleren...maar dan steeds sterker. Wat een heerlijke morgen. Wat een rust.

Daar liep een man, langzaam, alsof hij de rust niet wou verstoren.
Hij was vroeg in de morgen opgestaan.... hij wist dat iemand op hem zou wachten.


Daar liep ze, gekleed in rouwgewaad. Wat keek ze droevig...tranen vulden zelfs haar ogen; ze keek zoekend in het rond.
Toen zag ze hem...o, misschien...wie weet... ze zou het hem vragen.

Tussen haar snikken door zei Maria:...."Mijnheer, U bent misschien de tuinman...ik zoek mijn Meester...Hij was hier begraven maar iemand heeft zijn lichaam weggenomen...misschien heeft u dat gedaan om een of andere reden...waar hebt u Hem dan neergelegd? Dan kan ik Hem nog eren..."
Ze keek 'de tuinman', door haar tranen heen, hoopvol aan.

En ook de Tuinman keek haar eens een poosje rustig aan...de stilte was te horen... daar vroeg in de morgen in die stille tuin. De eerste vlinders hadden hun vleugeltjes gedroogd in de eerste zonnestralen die tussen het lover doordrongen en zochten fladderend hun weg, de zon tegemoet. De eerste tonen van een zingend vogeltje doorbraken de stilte.... toen doorbrak de stem van de Tuinman de spanning en zei: "Maria".

En Maria? Ze hief plotseling haar betraande gezicht op en sperde haar ogen wijd open...haar mond viel open van verbazing...eerst kon ze niets uitbrengen maar dan...: "Meester"!!!, kreet ze, en nog eens: "Meester"!!!

Stille Zaterdag is overgegaan in een jubelende Zondag
De stilte was voorbij...overgegaan in een jubelkreet..."Meester... bent U het echt? Ja, U bent het...ik zie het aan uw ogen...ik hoor het aan uw stem...dank U...dank U Halleluja!!!

En de 'Meester'? Wat was Hij blij om dit mensenkind zo gelukkig te zien worden. Hij hief zijn ogen op en zei:

"Dank U, Vader, mijn lijden is niet voor niets geweest".

Stille Zaterdag is overgegaan in jubelende Zondag. En wij? Wij mogen dat voortzetten tot in lengte van dagen. En dat wil wat zeggen want het zal een 'eeuwige vreugde' zijn waar wij zullen verkeren. Wanneer begint het? Het is al begonnen bij Maria...wanneer eindigt het? Nooit meer want Hij heeft voor eeuwig de dood vernietigd. Halleluja!

Cornelis wenst iedere lezer een zeer Gezegend Paasfeest zonde einde. Amen!